Friday, July 23, 2010
Thursday, July 22, 2010
ដំណើរឆ្ពោះទៅការប្រកាសសាលក្រមលើករណីអតីតប្រធានមន្ទីរស-២១ គុកសម្ងាត់ខ្មែរក្រហម
ដោយ នេត្រ ភក្ត្រា
អតីតប្រធានគុកទួលស្លែង កាំង ហ្គេកអ៊ាវ ហៅឌុច គឺជាអតីតអ្នកដឹកនាំខ្មែរក្រហមទី១ ដែលត្រូវបានជំនុំជម្រះក្តីក្នុងរយៈពេលជាង ៣០ ឆ្នាំក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមត្រូវបានដួលរលំ។ មានអាយុ ៦៨ ឆ្នាំ ឌុច ត្រូវបានអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជាជំនុំជម្រះក្តីលើបទ ឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិ ឧក្រិដ្ឋកម្មសង្គ្រាមក្រោមច្បាប់អន្តរជាតិ និងការធ្វើទារុណកម្ម អំពើមនុស្សឃាតក្រោមច្បាប់របស់កម្ពុជា។ រយៈ ពេលជាង៦ ខែនៃដំណើរការសវនាការលើអង្គសេចក្តីចំនួន៧៣លើក ឌុចបានចាប់ផ្តើមឡើងដោយការទទួលស្គាល់នូវការទទួលខុសត្រូវចំពោះ ឧក្រិដ្ឋកម្មរបស់ខ្លួន និងបានសម្តែងនូវវិប្បដិសារីចំពោះអ្វីដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តនៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យចន្លោះពីថ្ងៃទី ១៧ មេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ថ្ងៃទី ៦ មករា ឆ្នាំ ១៩៧៩។ លោកបានសន្យាផ្តល់កិច្ចសហការជាមួយសាលាក្តីដើម្បីស្វែរងរកការពិត ក៏ប៉ុន្តែនៅទីចុងបញ្ចប់នៃសវនាការ ឌុច និងសហមេធាវីជាតិរបស់ខ្លួនបានធ្វើការស្នើសុំប្រកបដោយភាពភ្ញាក់ផ្អើលមួយ គឺសុំដោះលែងឌុច ដែលបានទទួលការទទួលខុសត្រូវលើការស្លាប់មនុស្សជាង ១២ ០០០ នាក់នៅមន្ទីរស-២១ ពេលខ្លួនគ្រប់គ្រង «ឲ្យមានសេរីភាព រួចផុតពីការចោទប្រកាន់ទាំងឡាយ»។
ប៉ុន្តែសហព្រះរាជអាជ្ញាសាលាក្តីខ្មែរក្រហម បានស្វែងរកភស្តុតាងជាច្រើនបញ្ជាក់ពីឧក្រិដ្ឋកម្មរបស់ឌុច នៅមន្ទីរស-២១ ដែលគេ
សង្ស័យថាបានសម្លាប់មនុស្សជាង ១៥ ០០០នាក់ និងបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជាដឹកនាំដោយប៉ុល ពត។ ភស្តុតាងឧក្រិដ្ឋកម្មដែលត្រូវបាន
បញ្ជាក់ និងបង្ហាញបន្ថែម ដោយក្រុមជនរងគ្រោះដែលខ្លះជាដើម បណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី និងជាសាក្សី។ ឆ្លងកាត់ការសួរចម្លើយលើជនជាប់ចោទ ជនរងគ្រោះ និងមានការការពារក្តីពីសំណាក់សហមេធាវីរបស់ចុង ចោទ សហព្រះរាជអាជ្ញា នៅក្នុងសេចក្តីសន្និដ្ឋានបញ្ចប់សំណុំរឿរបស់ខ្លួន បានស្នើឲ្យចៅក្រមអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង សម្រេចផ្តន្ទាទោសឌុចដាក់ពន្ធនាគារ ៤០ ឆ្នាំ បន្ទាប់ពីបានលើកឡើងពីគុណសម្បត្តិមួយចំនួន
របស់ឌុចក្នុងកិច្ចសហការជាមួយសាលាក្តី និងការឃុំខ្លួនខុសនីតិវិធី ច្បាប់ នៅមុនពេលដែលឌុចត្រូវបានបញ្ជូនមកតុលាការចម្រុះកម្ពុជា-អ.ស.ប. ដើម្បីជំនុំជម្រះក្តី។ សម្រាប់ភាគីដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីខ្លះក្នុងចំ ណោមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីទាំង ៩០ ក្នុងសំណុំរឿង ០០១ ប្រឆាំង
នឹងឌុច បានស្នើឲ្យដាក់ទោសឌុចក្នុងពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត។ ប៉ុន្តែទោះ បីយ៉ាងណា ការសម្រេចសេចក្តីចុងក្រោយ គឺស្ថិតនៅលើដៃរបស់
ចៅក្រមទាំង ៥ រូបរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង។ សាលក្រមនឹងត្រូវតុលា ការប្រកាសជាផ្លូវការនៅថ្ងៃទី ២៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១០ ខាងមុខ
នេះ។ នេះគឺជាការសង្ខេបនូវដំណើរការជំនុំជម្រះក្តីឌុចនាពេល កន្លងមកៈ
«អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មនៅមន្ទីរស-២១ ខ្ញុំសូមទទួលស្គាល់នូវការទទួលខុសត្រូវរបស់ខ្ញុំតាមផ្លូវច្បាប់ ចំពោះឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងអស់ដែលកើត
ឡើងនៅស-២១ សំខាន់គឺសកម្មភាពធ្វើទារុណកម្ម និងសម្លាប់ដល់អាយុជីវិតតាមអ្វីដែលខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើរួចមកហើយនៅវេលាដែលលោកសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតនាំខ្ញុំទៅសម្តែងសកម្មភាពរម្លឹកព្រឹត្ត ការណ៍ឡើងវិញនៅជើងឯក និងនៅសារមន្ទីរប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង»។ នេះគឺជា ការថ្លែងរបស់កាំង ហ្គេកអ៊ាវ ហៅឌុច នៅក្នុងសាលសវនាការកាលពីខែមីនា ឆ្នាំ ២០០៩។ គឺជាសម្តីដែលចេញពីមាត់របស់អតីតប្រធានគុក
សម្ងាត់របស់របបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ហើយក៏ជាលើកទី១ ដែលពលរដ្ឋខ្មែរជាពិសេសជនរងគ្រោះក្នុងរបបខ្មែរក្រហម បានស្តាប់ឮ ខណៈ
ដែលមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមដទៃទៀត មិនបានទទួលស្គាល់ការពិត និងឧក្រិដ្ឋកម្មដែលបានសម្លាប់មនុស្សជិត ២ លាននាក់ក្នុងរបបដែលខ្លួន
គ្រប់គ្រងឡើយ។
នៅចំពោះមុខទោសកំហុសកាលពីអតីតកាល ឌុចបានលើកឡើងថា៖«ខ្ញុំសូមធ្វើការអនុញ្ញាតសុំទោសចំពោះជនរងគ្រោះដែលនៅ
រស់រានមានជីវិត និងសុំទោសចំពោះក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះទាំងអស់ដែលបានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតយ៉ាង អណោចអធមនៅមន្ទីរស-២១។ នៅ
ពេលនេះ ខ្ញុំសុំទោស ហើយសូមអស់លោកយកបំណងនេះទៅពិចារណា ខ្ញុំមិនសុំទាមទារឲ្យអស់លោកអត់ទោសនៅពេលឥឡូវនេះចំពោះ
ឧក្រិដ្ឋកម្មរបស់ខ្ញុំទៅលើជីវិតមនុស្សជាពិសេសទៅលើជីវិតស្រ្តី និងកុមារ ជាឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមិនអាចអត់ឱនឲ្យបានទេ។ សំណូមពរបច្ចុប្បន្ន
នេះរបស់ខ្ញុំគឺអស់លោកទុកទ្វារនៃការ សុំទោសនេះឲ្យនៅចំហផង»។
អតីតប្រធានគុកទួលស្លែងបានបន្តទៀតថា៖« វិប្បដិសារីដ៏សែនចុកចាប់របស់ខ្ញុំ រម្លឹកអតីតកាលពេលណាខ្ញុំសែនខ្លោចផ្សារពេល
នោះ ខ្ញុំតក់ស្លុតណាស់កាលណាខ្ញុំនឹកដល់សកម្ម ភាពកន្លងមក ដែលខ្ញុំបានទទួលអនុវត្ត និងបានបញ្ជាឲ្យអនុវត្តដែលជាសកម្មភាពប៉ះពាល់
ដល់ អាយុជីវិតជនស្លូតត្រង់យ៉ាងច្រើនក្នុងនោះរួមមានទាំងស្រ្តី និងកុមារផង។ ទោះបីខ្ញុំធ្វើដោយគោរពតាមបញ្ជារបស់អង្គការក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំ
ពិតជាទទួលខុសត្រូវចំពោះឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងនេះ។ ខ្ញុំបានជម្រាបសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតហើយថា ខ្ញុំជាចំណាប់ថ្នូរ និងជាតួសម្តែងនៃរបប
ឧក្រិដ្ឋកម្មនេះ»។ លោកបានបន្តទៀតថា ៖ «ខ្ញុំជឿថាមនុស្សម្នាជាទូទៅ នៅពេលនេះចាត់ទុកខ្ញុំថាកម្សាក ថាអមនុស្សធម៌ ខ្ញុំទទួលពាក្យនេះ
ដោយស្មោះ និងដោយគោរព»។
ជាមួយគ្នានេះដែរ ឌុចបានសារភាពប្រាប់ចៅក្រមសាលាដំបូងថា៖«នៅសម័យ ស-២១ នោះ ខ្ញុំចាត់ទុកជីវិតខ្ញុំ និងជីវិតគ្រួសារខ្ញុំ
សំខាន់លើសជីវិតអ្នកជាប់ឃុំឃាំងនៅ ស-២១នោះ មិនប្រកែកប្រណាំងនឹងបទបញ្ជាថ្នាក់លើ។ ទោះបីជាដឹងថា បទបញ្ជានោះឧក្រិដ្ឋក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំមិនហ៊ាននឹកនាដល់ដែរនៅជំនាន់នោះ។ នេះគឺជាបញ្ហាស្លាប់រស់របស់ខ្ញុំនិងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ ក្នុងឋានៈខ្ញុំជាប្រធានស-២១ ខ្ញុំអត់ហ៊ានគិតគូរ
រកលទ្ធភាពអីក្រៅពីអនុវត្តបទបញ្ជារបស់ថ្នាក់លើទេ ទោះបីខ្ញុំដឹងថាការអនុវត្តនោះនាំទៅរកការបាត់បង់អាយុជីវិតមនុស្ស រាប់ពាន់នាក់ក៏
ដោយ»។ លោកបានគូសបញ្ជាក់ថា៖ «បច្ចុប្បន្ននេះខ្ញុំមានវិប្បដិសារី សោកស្តាយយ៉ាងជ្រៀលជ្រៅ ព្រមទាំងខ្មាសអៀន មានសភាពរអៀសក្នុង
ឋានៈជាអ្នកមានខ្លួន មានទោស ដឹងថាខ្លួនមានទោសចំពោះជាតិ ប្រជាជនកម្ពុជាទាំងមូលចំពោះក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះទាំងអស់ដែលបាន
បាត់បង់ជីវិតនៅ ស-២១ ព្រមទាំងក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ដែលមានសមាជិកមួយចំនួនបានបាត់បង់ជីវិតទៅហើយនោះ»។
នៅក្នុងដំណើរការសវនាការរបស់ខ្លួន ឌុចបានព្យាយាមពន្យល់ និងរម្លឹកឡើងវិញនូវទង្វើរបស់ខ្លួនដែលធ្លាប់បានប្រព្រឹត្តកាលពីជាង ៣០ ឆ្នាំមុន ដោយមានការចោទសួរពីសំណាក់ចៅក្រម។ ឌុចបានបញ្ជាក់ថាខ្លួនមិនពេញចិត្តក្នុងការធ្វើការងារនៅមន្ទីរ ស-២១ ខណៈដែល
ដំបូងឡើយគាត់ ចង់ទៅបម្រើការងារនៅក្រសួងឧស្សាហកម្ម។ តួនាទីដំបូងឡើយជាអនុប្រធានមន្ទីរស-២១ ត្រូវបានឌុចអះអាងថា ត្រូវបាន
គេចាប់ឲ្យធ្វើ ហើយអ្នកដែលជាអ្នកចាប់នោះគឺ សុន សេន អតីតរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិរបស់កម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ។ លោកត្រូវបាន ប៉ុល ពត សម្លាប់នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៧ ដោយចោទថាក្បត់ និងជាគិញសម្ងាត់របស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។ ពេលឡើងធ្វើជាប្រធានមន្ទីរស-២១ ឌុចក៏បានអះអាងថាត្រូវបានគេចាប់បង្ខំថែមទៀត។
មុននឹងឈានសវនាការលើឧក្រិដ្ឋកម្មដែលកើតឡើងនៅមន្ទីរស-២១ តុលាការបានលើកយកនូវរឿរ៉ាវមួយចំនួនដែលជាដើមចមមុន នឹងកកើតមន្ទីរស-២១ ក្នុងនោះមានរឿងរ៉ាវទាក់ទងនឹងមន្ទីរឃុំឃាំង ម-១៣ ស្ថិតនៅក្នុងឃុំអមលាំង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ នៅទីនោះ ឌុចបានទទួល ស្គាល់ថា គាត់គឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងគុកនេះ។ រូបភាពនៃការធ្វើទារុណកម្មលើស្រី្តដូចជាយកភ្លើងទៅដុតសុដន់ ឬយកឈើទៅរុកចូលយោនីរបស់ស្រ្តី និងឃើញឌុចបាញ់សម្លាប់អ្នកទោស និងធ្វើទារុណកម្មលើអ្នកទោសជាដើម ត្រូវបានរៀបរាប់បង្ហាញដោយសាក្សីរស់ និងជាលាយលក្ខណ៍
អក្សរមួយចំនួន។ ប៉ុន្តែភស្តុតាងខ្លះដែលឌុចគិតថាពិត មិនអាចប្រកែកបាន ឌុចបានធ្វើការទទួលស្គាល់ ចំណែកភស្តុតាងណាដែលមានភាព
មិនច្បាស់លាស់ សាក្សី ចាំមិនច្បាស់ ឌុចក៏បានធ្វើការច្រានចោលផងដែរ។
ឌុចបានថ្លែងទទួលស្គាល់ថា ខ្លួនគឺជាប្រធានមន្ទីរស-២១។ ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩ ឌុចបានកាន់តួនាទីនេះនៅការិយា
ល័យស-២១ ដែលជាទីស្នាក់ការនៃសាខាពិសេសរបស់នគរបាលពិសេស (សន្តិបាល)នៃបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា។ ស-២១ ឬគុកទួលស្លែងគឺជា មន្ទីរសន្តិសុខតែមួយគត់ក្នុងចំណោមមន្ទីរសន្តិសុខនានា ដោយសារតែមានទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយនឹងគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្ស និងមានតួនាទីនៅក្នុងការឃុំខ្លួន និងការសម្លាប់កម្មាភិបាលរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា។ មានអ្នកទោសជាង ១៥ ០០០នាក់ ត្រូវបានសម្លាប់ ឬស្លាប់ ដោយការធ្វើទារុណកម្ម និងស្ថានភាពឃុំឃាំងដ៏អាក្រក់នៅមន្ទីរស-២១។ នៅថ្ងៃរំដោះ ៧ មករា ឆ្នាំ ១៩៧៩ គេឃើញមានអ្នកទោសចំនួន ៨ នាក់ និងក្មេងៗប៉ុន្មាននាក់ប៉ុណ្ណោះដែលនៅរស់រានមានជីវិតក្នុងនោះអ្នករស់រានមានជីវិតសព្វថ្ងៃគឺលោកវ៉ាន់ ណាត លោកជុំ មី លោក ប៊ូ ម៉េង ហើយកុមារាម្នាក់ទៀតដែលបច្ចុប្បន្នមានអាយុ ៤០ទៅហើយនោះ គឺលោកនង ចន្ទផល។
អតីតប្រធានគុកទួលស្លែង ឌុច ដែលឆ្អិនឆ្អៅដោយលទ្ធិកុម្មុយនិស្ត និងបានមើលសៀវភៅស្តីពីការធ្វើទារុណកម្មផ្សេងៗរបស់ទីភ្នាក់
ងារសម្ងាត់មួយចំនួន ហើយក្រោយមកបានយកមកអនុវត្តជាមួយអ្នកទោសនៅស-២១ បានលើកឡើងថា៖«ពីថ្ងៃ១៧ មេសា ១៩៧៥ ដល់ថ្ងៃ
ទី៦ មករា ឆ្នាំ១៩៧៩ បក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា គឺជាអ្នកទទួលខុសត្រូវផ្តាច់មុខលើឧក្រិដ្ឋកម្មនៅកម្ពុជា។ ភស្តុតាងសំខាន់ពីរ គឺលក្ខន្តិកៈបក្សឆ្នាំ
១៩៧៦ ទំព័រទី ១នៃលក្ខន្តិកៈនេះសរសេរជាអាទិថា ក្រោយពីដឹកនាំសម្រេចបដិវត្តន៌ប្រជាជាតិ ប្រជាធិបតេយ្យបានទាំងស្រុង និងជាស្ថាពរ នៅថ្ងៃទី ១៧ មេសាឆ្នាំ ១៩៧៥ មក បក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជាដឹកនាំបដិវត្តន៍សង្គមនិយម និងកសាងសង្គមនិយមតទៅទៀត ដោយផ្តាច់មុខដាច់
ខាត និងគ្រប់ផ្នែក»។
ប្រធានគុកទួលសម័យខ្មែរក្រហមដែលជាមនុស្សស្និទ្ធរបស់សុន សេន ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់បងធំទី២នៃរបបខ្មែរក្រហម នួន ជា បានលើកឡើងប្រាប់តុលាការថា៖ «ក្រោយថ្ងៃទី ១៧ មេសា ១៩៧៥ ប៉ុល ពត កើតចិត្តភ្លឺតភ្លើនខ្លាំងណាស់បានលើកមាគ៌ាដែលប៉ះពាល់ដល់
អាយុជីវិតមនុស្ស។ នេះដោយសារតែប៉ុល ពត គាត់មានសព្វមានគ្រប់ សំខាន់គឺគាត់មានបក្សជនរាប់ម៉ឺននាក់នៅក្នុងកណ្តាប់ដៃគាត់។ ឧក្រិដ្ឋកម្មនៅក្នុងសម័យនោះ គឺមានទំហំធំធេងណាស់។ ដោយឡែកការបាត់បង់អាយុជីវិត ប្រជាជនជាងមួយលាននាក់ដោយខ្ញុំជាបក្សជន
មួយរូបរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា ខ្ញុំពិតជាមានតួនាទីទទួលខុសត្រូវនៅក្នុងផ្លូវចិត្តនៃឧក្រិដ្ឋកម្មដែលបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា
បានប្រពឹ្រត្តឡើងក្នុងជំនាន់នោះ។ ខ្ញុំសូមសម្តែងនូវវិប្បដិសារី សោកស្តាយយ៉ាងឈឺចាប់បំផុតចំពោះឧក្រិដ្ឋគ្រប់យ៉ាងដែលបក្សកុម្មុយនិស្ត
កម្ពុជាបានប្រព្រឹត្តឡើងពីថ្ងៃទី ១៧ មេសា ១៩៧៥ ដល់ថ្ងៃទី៦ មករា ឆ្នាំ១៩៧៩»។
នៅក្នុងសវនាការដដែល ឌុច ក៏បានលើកឡើងពីមនុស្សបួនក្រុមដែលមានសិទ្ធិអំណាចនៅក្នុងការបញ្ជាឲ្យចាប់ និងសម្លាប់មនុស្ស
ដែលពួកគេចាត់ទុកថាជា សត្រូវរបស់អង្គការបដិវត្តន៍។ មនុស្សទាំងបួនក្រុមនោះជាមន្ត្រីដឹកនាំកំពូលៗរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជាដែលអាចជា សមាជិកគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្ស លេខាភូមិភាគជាដើម។ ឌុចបានលើកឡើងជាច្រើនលើកអំពីការទទួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួន និងទទួល អនុវត្តបញ្ជាពីថ្នាក់លើ។ មេដឹកនាំខ្មែរក្រហមពីរនាក់ ដែលឌុចបានធ្វើការផ្ទាល់ជាមួយ គឺសុន សេន និងពូនួន (នួន ជា)។ នួន ជា ដែលកាល នោះគឺជាមនុស្សទី២ នៅក្នុងបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា បានគ្រប់គ្រងលើការងារនេះពីលើសុន សេន ពិនិត្យ និងទទួលយកចម្លើយសារភាពដែល បុគ្គលិកមន្ទីរស-២១ យកបានពីកម្មាភិបាល និងអ្នកទោសនានាដែលត្រូវបានបញ្ជូនពីតំបន់នានាក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយដែលត្រូវគេចោទថា ជាជនក្បត់អង្គការ។ ឌុចក៏បានឆ្លៀតលើកឡើងពីគំនិតស្រមៃរបស់នួន ជាថា «អាណាធ្វើស្តេច ក៏អញនៅតែធ្វើឧបរាជ» មានន័យថា នួន ជា នៅតែជាមនុស្សសំខាន់ទី ២ រហូត ទោះបីជានរណា ឡើងធ្វើធំក៏ដោយ។
ដំណាក់កាលសវនាការលើអង្គសេចក្តីនៅមន្ទីរស-២១ បានចាប់ផ្តើមឡើងនៅក្រោយចូលឆ្នាំខ្មែរ ២០០៩ ឌុចបានធ្វើការរៀបរាប់
យ៉ាងលម្អិតអំពីរចនាសម្ព័ន្ធរបស់មន្ទីរស-២១ ដែលបច្ចុប្បន្នមានទីតាំងស្ថិតនៅសង្កាត់បឹងកេងកង ៣ រួមនឹងទីតាំងផ្សេងៗទៀតដែលជាចំណុះ ឲ្យគុកសម្ងាត់ខ្មែរក្រហមនេះ។ មន្ទីរស-២១ មានសាខារបស់នៅមន្ទីរឃុំឃាំងព្រៃស គុកតាខ្មៅដែលជាកន្លែងឃុំឃាំងអ្នកមានទោសស្រាលៗ និងតំបន់ជើងឯក ដែលជាកន្លែងពិឃាតអ្នកទោស បន្ទាប់ពីសួរចម្លើយរួចហើយ និងអ្នកទោសដែលបានស្លាប់នៅក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំង។ បច្ចុប្បន្ន នៅទីនោះ លលាដ៏ក្បាលជាច្រើនពាន់ដែលត្រូវបានគេកាយចេញនៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៨០ ត្រូវបានដាក់បង្ហាញនូវក្នុងស្តូបដ៏ធំមួយ បញ្ជាក់ ពីឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរប្រព្រឹត្តិឡើងនៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។
ទម្រង់នៃការធ្វើទារុណកម្មជាច្រើនប្រភេទដែលបានប្រព្រឹត្តនៅក្នុងគុកទួលស្លែងត្រូវបានរៀបរាប់ឡើងរួមមានការវាយអ្នកទោសជាមួយ នឹងរំពាត់ ការឆក់ខ្សែភ្លើង យកថង់មកគ្របលើក្បាលធ្វើឲ្យអ្នកទោសហប់ខ្យល់ យកអ្នកទោសទៅច្រមុជក្នុងទឹកអាង ការដកក្រចកដៃក្រចកជើង បង្អត់អាហារ រួមនឹងទង្វើព្រៃផ្សៃអមនុស្សធម៌ជាច្រើនទៀត។ ការធ្វើទារុណកម្មបែបអមនុស្សធម៌ទាំងឡាយគឺដើម្បីតែម្យ៉ាងគត់ គឺទទួលបាននូវ ចម្លើយសារភាពរបស់អ្នកទោសជាប្រជាជនធម្មតា ឬជាកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមដែលសង្ស័យថាជាជនក្បត់អង្គការ។ ចម្លើយចេញពីការសារភាព
របស់អ្នកទោសត្រូវបានសរសេរនៅលើក្រដាសជាច្រើនម៉ឺនសែនទំព័រ រួមនឹងការថតរូប បង់លេខដើម្បីធ្វើជាភស្តុតាងថែមទៀត។
រាល់ចម្លើយ សារភាពដែលទាក់ទងនឹងអាយុជីវិតរបស់បដិវត្តន៍ត្រូវបានបញ្ជូនទៅថ្នាក់លើ គឺគណៈមជ្ឈិមបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា។ នៅលើចម្លើយសារភាពខ្លះ មានចំណារពីឌុច ឬចំណារវិលត្រឡប់មកវិញពីអ្នកត្រួតពិនិត្យមើលពីលើ ស-២១។ ឌុចបានថ្លែងប្រាប់ចៅក្រមថា លោកបានធ្វើចំណារលើចម្លើយអ្នកទោសមុននឹងត្រូវបញ្ជូនទៅថ្នាក់លើ គឺសុន សេន ដែលជាអ្នកសម្រេចថា ពួកគេត្រូវសម្លាប់ ឬអត់។ ចំណែក មេដឹកនាំផ្សេងទៀតដែលបានទទួលរបាយការណ៍ដែរនោះគឺអៀង សារី នួន ជា និងប៉ុល ពត។ ឌុចបានប្រាប់សវនាការថាខ្លួនគាត់ផ្ទាល់គ្រាន់
តែជាអ្នកអនុវត្តបទបញ្ជា ដែលចេញដោយសុន សេន ហើយបងធំទី២ នួន ជា គឺជាអ្នកត្រួតពិនិត្យមើលការអនុវត្តបទបញ្ជាដែលគេដាក់
ឲ្យ។ អតីតប្រធានគុកទួលស្លែងបានថ្លែងថា លោកមិនសូវជាជឿលើចម្លើយសារភាពដែលទទួលបានប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែលោកបានថ្លែងថា៖«ខ្ញុំនឹង កំបុតក្បាល ប្រសិនបើខ្ញុំមិនធ្វើតាមបញ្ជា»។ ពេលខ្លះ ឌុចត្រូវកែប្រែចម្លើយសារភាពដើម្បីបំពេញចិត្តចៅហ្វាយនាយរបស់ខ្លួន។
អ្នកជំនាញប្រវត្តិសាស្ត្របាន ថ្លែងថា អ្វីដែលបក្សកុម្មុយនិស្តធ្វើឡើង ក្នុងការចាប់ខ្លួន និងធ្វើទារុណកម្មយកចម្លើយសារភាពគឺដើម្បី
ធ្វើបន្សុទ្ធកម្មលើកម្មាភិបាលបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា និងកម្ចាត់សត្រូវ របស់បក្ស ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាអាចដឹកនាំ និងគ្រប់គ្រងប្រទេសបានយូរអង្វែង។ ឌុច ត្រូវបានមេធាវីការពារក្តីដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីម្នាក់ពិពណ៌នាថា ជាបេក្ខជនដ៏ស័ក្តិសមម្នាក់ក្នុងការគ្រប់គ្រងគុកសម្ងាត់ ស-២១ ដោយសារតែ ភាពស្មោះត្រង់ និងការបូជារបស់លោកចំពោះបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា ហើយអ្វីដែលជាពិសេសនោះគឺដោយសារតែបទពិសោធរបស់លោកនៅ ក្នុងការសួរចម្លើយ និងធ្វើទារុណកម្មនាពេលកន្លង។
ជាមួយគ្នានេះដែរ នៅក្នុងសវនាការ ឌុច បានសារភាពថា គឺលោកផ្ទាល់ជាអ្នកជ្រើសរើសតំបន់បឹងជើង ឯកសម្រាប់ធ្វើជាកន្លែង
ពិឃាត និងកប់សាកសពរបស់អ្នកទោស។ ឌុចបានលើកឡើងថា អ្នកទោសដែលបានបញ្ជូនមកកាន់មន្ទីរស-២១ ត្រូវ បានគេកាត់ទោស
ប្រហារជីវិតរួចស្រេចទៅហើយ បើទោះបីជាគេចាប់ច្រឡំយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ឌុចបានលើកឡើងពីករណីឧក្រិដ្ឋកម្មនៅមន្ទីរស-២១ ដោយយក
ទ្រឹស្តីមេដឹកនាំកុម្មុយនិស្តវៀតណាមហូ ជីមិញមកប្រើ គឺ«នៅពេលកាប់ដើមឫស្សី គេត្រូវពន្លះបន្លាចេញឲ្យអស់»។ ទ្រឹស្តីនេះមានន័យថា គេចាំបាច់ត្រូវធ្វើការ ពង្រីកការចាប់ខ្លួនឲ្យបានច្រើននៅក្រោមប្រព័ន្ធនយោបាយមួយដែលមានការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងតឹងរ៉ឹងបំផុតពីថ្នាក់លើដល់ថ្នាក់ក្រោម។
នៅក្នុងអំឡុងសវនាការ បញ្ជីនៃការចោទប្រកាន់ប្រឆាំងឌុច ៣៥១ ករណីត្រូវបានបង្ហាញជុំវិញឧក្រិដ្ឋកម្មរបស់គាត់នៅមន្ទីរ ស-២១។ ចំពោះឧក្រិដ្ឋកម្មខ្លះត្រូវបានច្រានចោល ប៉ុន្តែភាគច្រើនត្រូវបានអតីតប្រធានគុកទួលស្លែងទទួលយក បន្ទាប់ពីមានការសួរដេញដោលពី សំណាក់មេធាវីការពារក្តីរួចមក។ ឌុចបានលើកឡើងថា លោកនឹងមិនយកទឹកភ្នែកប៉ុន្មានដំណក់របស់លោកលុបលាងទុក្ខសោករបស់ជនរង
គ្រោះខ្មែរនោះទេ ប៉ុន្តែលោកនឹងទុកឲ្យតុលាការគឺជាអ្នកសម្រេច។ ឌុចត្រូវបានគេដឹងថា បានផ្លាស់ប្តូរសាសនារបស់ខ្លួន ពីសាសនាព្រះពុទ្ធមក កាន់គ្រឹស្តសាសនាវិញនៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៨០ ក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមបានដួលរលំទៅ។
ជនរងគ្រោះជាច្រើនរូបដែលក្នុងនោះមានទាំងលោកជុំ មី លោកវ៉ាន់ ណាត និងលោកប៊ូ ម៉េង ដែលជាអ្នករួចរស់ជីវិតពីការធ្វើទារុណកម្ម និងសម្លាប់ពីមន្ទីរស-២១ ដោយសារតែចំណេះដឹងដូចជាការគូរគំនូរ ជាងអគ្គិសនីជាដើមដែលមន្ទីរស-២១ត្រូវបាននោះ បានចូលរួមផ្តល់នូវ សក្ខីកម្មជាច្រើន។ លោកវ៉ាន់ ណាត លើកឡើងពីភាពអត់ឃ្លាន និងការធ្វើទារុណកម្មសួរចម្លើយដ៏ព្រៃផ្សៃរបស់ឆ្មាំគុក។ លោកបានលើកឡើង ថា៖«នៅពេលនោះ ប្រសិនបើគេដាក់សាច់មនុស្សឲ្យហូប ក៏ខ្ញុំហូបដែរ ពីព្រោះនៅពេលនោះ ខ្ញុំឃ្លានណាស់»។ រីឯលោកជុំ ម៉ី បានលើកឡើង ពីការធ្វើទារុណកម្មដើម្បីសួរចម្លើយរបស់ខ្មែរក្រហមមានទាំងការដកក្រចក ឆក់ខ្សែភ្លើង។ លោកជុំ ម៉ី ថ្លែងថា លោកត្រូវបានគេធ្វើទារុណកម្មជាង ១០ ថ្ងៃដើម្បីសួរចម្លើយទៅលើអ្វីដែលគាត់មិនបានប្រព្រឹត្តផងនោះ គឺចោទគាត់ថាជាទីភ្នាក់ងារសម្ងាត់ KGB របស់សូវៀត។ ចំណែក
លោកប៊ូ ម៉េង បានលើកឡើងពីការធ្វើទារុណកម្មរហូតដល់សន្លប់ពីសំណាក់បុគ្គលិកនៅក្រោមបញ្ជារបស់ឌុច។
ក្រៅពីជនរងគ្រោះនៅមន្ទីរស-២១ ក៏មានក្រុមគ្រួសារជារងគ្រោះជាច្រើនទៀតទាំងជនជាតិខ្មែរ និងបរទេស ដែលជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋ ប្បវេណី បានឡើងមករៀបរាប់រឿងរ៉ាវទាំងឡាយរបស់សាច់ញាតិខ្លួនដែលត្រូវបានសម្លាប់នៅមន្ទីរស-២១។ ក្នុងចំណោមនោះ រឿងរ៉ាវរបស់
លោកសាស្ត្រាចារ្យច្បាប់ ភុន តុន គឺបានលេចធ្លោជាងគេ និងបានធ្វើឲ្យអតីតប្រធានគុកទួលស្លែង ឌុច សម្រក់ទឹកភ្នែក ជាមួយនឹងអតីតអនុ
ប្រធានរបស់ខ្លួន គឺលោកម៉ម ណៃ។ លោកសាស្ត្រាចារ្យ ភុន តុន គឺធ្លាប់ជាគ្រូរបស់ឌុច និងរបស់លោកម៉ម ណៃផងដែរ។ ទឹកភ្នែក និងភាពរំ
ជួលអារម្មណ៍បានកើតឡើងនៅក្នុងសាលសវនាការ នៅពេលដែលជនរងគ្រោះ និងក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះ បានរម្លឹកឡើងវិញពីរឿងរ៉ាវសោក សៅនានាដែលកើតឡើងនៅមន្ទីរស-២១។ ចំពោះភស្តុតាងដែលមិនអាចប្រកែកបាន ឌុច គ្មានអ្វីក្រៅពីការសុំទោសជនរងគ្រោះ និងបង្ហាញ នូវការទទួលខុសត្រូវចំពោះឧក្រិដ្ឋកម្មដែលខ្លួនប្រព្រឹត្តឡើយ។
សហមេធាវីការពារក្តីរបស់ឌុច គឺលោក ការ សាវុត្ថ និងលោក François Roux បានធ្វើការការពារក្តីឲ្យឌុចយ៉ាងដុតដៃដុតជើង។ សហមេធាវីទាំងពីរបានស្វែងរកភស្តុតាង និងលើកឡើងពីទិដ្ឋភាពច្បាប់មួយចំនួនមកបកស្រាយ ហើយអ្វីដែលសំខាន់គឺធ្វើយ៉ាងណាឲ្យឌុច រួចផុតពីការចោទប្រកាន់ទាំងឡាយ ដោយទាញយកហេតុផលថា ឌុចមិនមែនជាមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់នៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ហើយក៏មិន
មែនជាអ្នកទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ក្នុងឧក្រិដ្ឋកម្មធ្ងន់ធ្ងរបំផុតដែលស្ថិតនៅក្នុងយុត្តាធិការរបស់សាលាក្តីខ្មែរក្រហមដែលត្រូវជំនុំជម្រះទោសដែរ។ សហមេធាវីជាតិ លោកការ សាវុត្ថ បានថ្លែងថា ឌុចជាប្រធានគុកដែលសម្លាប់មនុស្សត្រឹមតែ ១២ ០០០ នាក់បែរជាត្រូវគេយកមកកាត់ទោស ចំណែកឯគុកដទៃទៀតដែលបានសម្លាប់មនុស្សច្រើនជាងគុកទួលស្លែងមិនត្រូវបានយកមកកាត់ទោស ថាតើនេះគឺយុត្តិធម៌របស់អង្គជំនុំជម្រះ វិសាមញ្ញឬទេ? លោកបានស្នើឲ្យមានការលើកលែងការចោទប្រកាន់លើកូនក្តីលោក ដោយយោងទៅតាមច្បាប់ជាតិ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់សហមេធាវី បរទេស លោក Francois Roux វិញ បានការពារក្តីឌុចដោយផ្អែកលើច្បាប់អន្តរជាតិ ក្នុងបំណងធ្វើយ៉ាងណា ប្រសិនបើមិនអាចលើកលែងការចោទប្រកាន់បានទេ គួរតែចៅក្រមធ្វើការពិចារណាក្នុងការសម្រាលទោស ព្រោះកូនក្តីលោកបានចូលរួមសហការជាមួយសាលាក្តីយ៉ាងពេញ
ទំហឹងតាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ទៅហើយនោះ។
ចំណែកឯសហព្រះរាជអាជ្ញាសាលាក្តីខ្មែរក្រហម គឺលោកស្រី ជា លាង និងលោក William Smith ដែលកាលនោះគឺជាសហព្រះ
រាជអាជ្ញាបរទេសស្តីទី ក្រោយពីលោក Robert Petit បានលាលែងចេញពីតំណែងកាលពីដើមខែកញ្ញា ឆ្នាំ ២០០៩ បានធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋាន លើសំណុំរឿងរបស់ខ្លួន ដោយបានលើកហេតុផល និងភស្តុតាងជាច្រើនដើម្បីបិទបញ្ចប់សំណុំរឿង និងស្នើសុំទៅចៅក្រមធ្វើការសម្រេចកំណត់ ទោសលើអតីតប្រធានគុកទួលស្លែងនេះ។ ការស្នើកំណត់ទោសដែលព្រះរាជអាជ្ញាបានស្នើទៅចៅក្រមអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងដាក់ទោស ៤០ ឆ្នាំចំពោះឌុច។ ទោស ៤០ ឆ្នាំដែលហាក់ដូចជាតិចតួចបំផុតសម្រាប់ជនរងគ្រោះខ្លះដែលឆ្អែតនឹងការធ្វើទារុណកម្មរាប់មិនភ្លេចនៅមន្ទីរ ស-២១។ លោកជុំ ម៉ី និងប៊ូ ម៉េង ព្រមទាំងលោកនង ចន្ទផល នៅពេលនោះបានស្នើឲ្យតុលាការដាក់ទោសឌុចក្នុងពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត ព្រមទាំងផ្តល់សំណងណាមួយសម្រាប់ជនរងគ្រោះ។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាសម្តីចុងក្រោយរបស់ឌុចនៅពេលបិទបញ្ចប់សវនាការកាលពីខែវិច្ឆិកាកន្លងទៅ គឺឌុចបានស្នើសុំឲ្យតុលាការធ្វើការ ដោះលែងខ្លួនឲ្យមានសេរីភាព និងរួចចាកផុតពីការចោទប្រកាន់ទាំងឡាយ។ ជាការស្នើសុំមួយដែលត្រូវបានការពារដោយមេធាវីការពារក្តី លោកការ សាវុត្ថ។ ប៉ុន្តែបានធ្វើឲ្យសហមេធាវីបរទេស លោក Francois Roux មានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ សម្តីចុងក្រោយសុំឲ្យតុលាការ ដោះលែង និងរួចពីការចោទប្រកាន់នេះ ត្រូវបានគេមើលឃើញថា ហាក់ដូចជាធ្វើឲ្យអ្វីដែលខ្លួនខិតខំពីដំបូងក្នុងការកសាងជំនឿទុកចិត្ត និងការ អភ័យទោសពីប្រជាជនខ្មែរ និងជនរងគ្រោះខ្មែរនោះ បែរជាធ្លាក់តម្លៃ ហើយត្រូវគេមើលឃើញថា អ្វីៗដែលឌុចបានសម្តែងការសុំខមាទោស និងវប្បដិសារី គឺគ្រាន់តែជាការសម្តែងរបស់ឌុចតែប៉ុណ្ណោះ ចំណែកឯទឹកភ្នែកដែលឌុចធ្លាប់ហូរ គឺ«ជាទឹកភ្នែកក្រពើ»។ ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណា ថាតើអតីតប្រធានគុកទួលស្លែងមានទោស ឬគ្មានទោសចំពោះអ្វីដែលបានប្រព្រឹត្តនៅមន្ទីរស-២១ សាលក្រមនឹងត្រូវប្រកាសជាផ្លូវការនៅថ្ងៃ ចន្ទ ទី២៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១០៕
Cambodian Sex Workers Face Unlawful Arrests and Detention
Wednesday, July 21, 2010 :: Staff infoZine
Phnom Penh, Cambodia - infoZine - Human Rights Watch - The Cambodian government should act quickly to end violence against sex workers and permanently close the government centers where these workers have been unlawfully detained and abused, Human Rights Watch said in a new report released today. Human Rights Watch also urged the Cambodian government to suspend provisions in the 2008 Law on Suppression of Human Trafficking and Sexual Exploitation that facilitate police harassment and abuses.
Human Rights Watch's 76-page report, "Off the Streets: Arbitrary Detention and Other Abuses against Sex Workers in Cambodia," is based on more than 90 interviews and group discussions with female and transgender sex workers in Phnom Penh, Battambang, Banteay Meanchey, and Siem Reap. It describes how sex workers face a wide range of abuses, including beatings, extortion, and rape at the hands of authorities, particularly in
"For far too long, police and other authorities have unlawfully locked up sex workers, beaten and sexually abused them, and looted their money and other possessions," said Elaine Pearson, acting
Police arrest sex workers in regular sweeps on the streets and parks of
Police abuse sex workers with impunity. Sex workers told Human Rights Watch that police officers beat them with their fists, sticks, wooden handles, and electric shock batons. In several instances, police officers raped sex workers while they were in police detention. Every sex worker that Human Rights Watch spoke to had to pay bribes or had money stolen from them by police officers.
A 2008 Cambodian law on trafficking and sexual exploitation criminalized all forms of trafficking, including forced labor. Human Rights Watch found that police officers at times can use those sections of the law that criminalize "solicitation" and "procurement" of commercial sex to justify harassment of sex workers. The provisions are also broad enough that they can be used to criminalize advocacy and outreach activities by sex worker groups and those who support them.
Human Rights Watch urged the Cambodian government to consult with sex worker groups, United Nations agencies, and organizations working on human rights, trafficking, and health to review and address the impact on the human rights of those engaged in sex work of provisions in the 2008 law on trafficking and sexual exploitation, before implementing those provisions.
"In an environment where police already act with impunity, the Cambodian government needs to recognize that criminalizing soliciting is a recipe for continuing human rights abuse," said Pearson. "The government should go back to the drawing board - starting first by consulting extensively with sex workers and other groups - before continuing to implement the provisions which have been abused by police."
In
Following advocacy by Cambodian and international organizations, in 2009 and 2010 the municipal Social Affairs office began sending most sex workers picked up in sweeps to the custody of nongovernmental organizations (NGOs) rather than Prey Speu. However, since May 2010, at least eight sex workers have been detained there. Sex workers detained in Prey Speu in June 2010 were locked in their rooms, only allowed to leave their rooms to bathe twice a day in dirty pond water, or, accompanied by a guard, to go to the toilet.
Human Rights Watch called on the Cambodian government to permanently close Social Affairs centers such as Prey Speu where people are being unlawfully detained. In a January 2010 report, "Skin on the Cable," Human Rights Watch also documented horrific abuses at drug detention facilities in
"The Cambodian government should immediately and permanently close down detention centers such as Prey Speu where people are being unlawfully detained, beaten up, and abused," said Pearson. "Prosecuting those who commit these crimes will send a strong message that abuses against sex workers are not tolerated."
Donors supporting anti-trafficking efforts and police training, especially the
"Donors should not spend their money on training abusive officials, but instead take steps that will promote accountability from the Cambodian government," said Pearson.
Testimony from sex workers in "Off the Streets"
Neary, a male-to-female transgender sex worker described being tortured by police:
"Three police officers beat me up seriously at Wat Phnom commune police station after I was taken from the park. One of the police officers pointed his gun at my head and pulled the trigger, but the bullet did not fire. They kicked my neck, my waist, and hit my head and my body with a broom stick. It lasted about half an hour. I begged them not to beat me. The police officers were cruel and they did not tell me any reason why they did this to me. "
Twenty-year-old Tola described how police extort money from sex workers:
"At the [Daun Penh district] police station, police asked us if I have a "me-ka" [manager]. Police allowed me and other sex workers to call our me-kas to come pay the lous [bribe] in exchange for our release. Fifteen out of 20 [sex workers] were released after their managers came to pay the police. The rest of us were kept at the police station for three days before being sent to the Social Affairs office and then an NGO shelter."
Srey Pha, age 27, described her experience at Prey Speu:
"[Prey Speu] was like hell. I was among 30 people in one locked room of men, women, and children. No toilet in the room, but two buckets served as toilet for all of us to share. There were blood stains all over the walls. I could not sleep at night as I was so scared and worried. I received little food to eat in two meals per day - rice with Prahok (fermented fish paste) and some tamarind. No plate or spoon, I had to eat from a plastic bag. At night, the guard seriously beat up a man who tried to escape."
Nika, age 28, describes a beating by municipal park security guards:
"First one guard came and kicked me and said, "Why?" Then three other guards came. Two guards held my arms while the other two beat me. They slapped me in the face. They seemed a bit drunk. They beat me with bamboo sticks and their radio on my head and all over. They ripped my clothes. The police came by, but they didn't do anything. The guards continued to beat me for almost half an hour. Many people saw, but everyone was too scared to intervene. The head of the security told the other guard if they see me there again, they should beat me to death."
The signing of an agreement on energy cooperation topped the agenda of the Vietnam – Laos – Cambodia Energy Ministers’ Meeting that took place on July 22 in the highland city of Da Lat, Lam Dong province.
Vietnamese Minister of Industry and Trade Vu Huy Hoang, Cambodian Minister of Industry, Mines and Energy Suy Sen and Lao Minister of Energy and Mines Soulivong Daravong along with energy senior officials attended the event.
The agreement was set up after the meeting reviewed the cooperation in energy between the three countries and drew up a cooperative programme in the future.
It focused on important issues regarding energy such as further enhancing cooperation in projects that connect the power networks of the three countries, especially the 230 Kv and 500 Kv projects; exploring the hydroelectric potential of the Mekong river in line with protecting the environment and ecosystem; as well as developing human resources in the power industry.
The agreement is seen as an important foundation for the three countries to continue cooperating for the benefit of sustainable, stable and clean energy development.
According to the Vietnamese Ministry of Industry and Trade, the cooperation between the three countries has achieved good results with a large number of Vietnam’s hydroelectric projects being carried out in Laos and Cambodia, helping improve people’s quality of life.
Cambodian Ruling Party's Plenum Reaffirms Hun Sen for PM Post in Next Terms
The Cambodia's ruling party -- the Cambodian People's Party (CPP) on Thursday reaffirmed at it plenum Hun Sen's candidate for prime minister post for the next terms.
"The plenum reaffirms its endorsement of Samdech Akka Moha Sena Padei Techo Hun Sen's candidacy for the post of prime minister for the next terms," announced the party's communique released at the ending of the 35th Plenum of the Fifth-Term Central Committee of the CPP.
Almost 900 party members from across the country gathered at its headquarters in
Party President Chea Sim, Vice President Hun Sen attended the 35th central committee meeting. This was the first meeting of CPP' s
Last month, at the gathering to commemorate CPP's 59th founding anniversary, Chea Sim also reaffirmed party's decision to support for the candidacy of Hun sen for the post of prime minister for the following terms.
Hun Sen, 59, has ruled the country, as the prime minister for more than 20 years.
In last general election, the CPP won 90 seats out of 123-seat parliament, following by opposition Sam Rainsy Party with 26 seats, Human Rights Party with 3 seats, and two each obtained by Norodom Ranariddh Party and FUNCINPEC party.
CPP was found on June 28, 1951 and is, so far, the biggest political party in the country.
The CPP is now headed by Chea Sim who is also president of the Senate and Hun Sen is positioned as deputy chairman of the party while Heng Samrin is honorary chairman and also president of the National Assembly.
Tuesday, July 20, 2010
គណបក្សប្រជាជនរៀបចំសន្និបាតគណៈកម្មាធិការកណ្តាលរយៈពេលពីរថ្ងៃ សំណុំរឿងព្រះវិហារត្រូវគេរំពឹងថានឹងលើកមកពិភាក្សា
ដោយ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍
មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាត្រូវគេរំពឹងថានឹងធ្វើការពិភាក្សានៅថ្ងៃពុធនេះលើគម្រោងផែនការរបស់ប្រទេស
ថៃក្នុងការបង្អាក់ផែនការអភិរក្សនិងអភិរវឌ្ឍតំបន់ប្រាសាទព្រះវិហារនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរបស់គណៈកម្មាធិការបេតិកភណ្ឌពិភពលោក
របស់អង្គការយូណេស្កូ ដែលនឹងប្រព្រឹត្តទៅនៅក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីលខាងមុខនេះ។ នេះគឺជាការឲ្យដឹងរបស់
មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់គណបក្សប្រជាជនកាលពីថ្ងៃអង្គារម្សិលមិញ។
មន្ត្រីរូបនេះបានថ្លែងថា សមាជិកជាន់ខ្ពស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា កំពុងកាន់អំណាចយ៉ាងតិច ៧០០ នាក់ នឹងចូលរួមក្នុង សមាជនៃគណៈកម្មាធិការកណ្តាលគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា លើកទី ៣៥ ដែលមានរយៈ
ពេល ២ ថ្ងៃដែលនឹងចាប់ផ្តើមនៅថ្ងៃពុធនេះ នៅទីស្នាក់ការកណ្តាលបក្ស ដើម្បីធ្វើការត្រួតពិនិត្យឡើងវិញ នូវស្ថានភាពនយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ច នៅក្នុងប្រទេស រវាងពីខែមករាដល់ខែមិថុនា។
លោក ជាម យៀប សមាជិកសភា និងជាសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍នៃគណៈកម្មាធិការបក្សប្រជាជន បានថ្លែងកាល
ពីថ្ងៃម្សិលមិញថា សមាជិកជាន់ខ្ពស់គណបក្សដែលមានប្រមាណ ៧០០នាក់ រំពឹងថា នឹងធ្វើការពិភាក្សា អំពីប្រសាសន៍របស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ អាភីស៊ីត វ៉េចាជីវ៉ា ដែលបានលើកឡើងដដែលៗ ពីគោលបំណង
របស់ប្រទេសថៃ ដើម្បីរារាំងផែនការគ្រប់គ្រង និងអភិរក្សប្រាសាទព្រះវិហាររបស់ប្រទេសកម្ពុជា ហើយនិង
ស្ថានភាពប្រមូលផ្តុំកម្លាំងទ័ព នៅតាមបណ្តោយព្រំដែនប្រទេសកម្ពុជា និងថៃ។ ថៃដែលបានចូលឈ្លានពាន
ទឹកកម្ពុជាចាប់តាំងពីថ្ងៃទី ១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០០៨ គឺមួយសបា្តហ៍ បន្ទាប់ពីប្រាសាទព្រះវិហារ ត្រូវបានចុះ
ក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភពលោករបស់អង្គការយូណេស្កូតាមសំណើរបស់ប្រទេសកម្ពុជា។
លោក ជាម យៀប មានប្រសាសន៍បន្តថា៖«យើងទទួលបានជោគជ័យត្រចះត្រចង់ ក្នុងការការពារ
ប្រាសាទព្រះវិហារ និងបញ្ចៀសការប៉ះទង្គិចគ្នាធ្ងន់ធ្ងរ នៅតាមបណ្តោយព្រំដែនជាមួយប្រទេសថៃ»។ ចាប់តាំងពីមានភាពតានតឹងផ្នែកយោធារវាងកម្ពុជា និងថៃនៅតំបន់ប្រាសាទព្រះវិហារ ការផ្ទុះអាវុធ
ដាក់គ្នារវាងភាគីទាំងពីរ ត្រូវបានកើតឡើងជាច្រើនដង និងបានបង្កឲ្យទាហានទាំង ពីភាគី តាមរបាយការណ៍
ផ្លូវការ យ៉ាងហោចណាស់ ៧ នាក់បានស្លាប់ និងរងរបួសជាច្រើននាក់ទៀត។ ប៉ុន្តែបើតាមរបាយការណ៍ ក្រៅផ្លូវការ នៅពេលពើបប្រទះគ្នា ភាគីកងទ័ពថៃទទួលរងរបួស និងស្លាប់ជាច្រើននាក់។
កាលពីថ្ងៃអាទិត្យ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ អាភីស៊ីត វ៉េចាជីវ៉ា បានថ្លែងក្នុងសុន្ទរកថា ក្នុងកម្មវិធីប្រចាំសប្តាហ៍
របស់លោកតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ និងវិទ្យុថា រដ្ឋាភិបាលថៃនឹងបន្តធ្វើការជំទាស់ចំពោះផែនការគ្រប់គ្រងនៅ
តំបន់ជុំវិញប្រាសាទព្រះវិហារនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃកិច្ចប្រជុំរបស់គណៈកម្មាធិការបេតិកភណ្ឌពិភពលោក នាពេលខាងមុខ ដោយសារថៃ និងប្រទេសជិតខាងគឺកម្ពុជានៅត្រូវធ្វើការដោះស្រាយបញ្ហាការបោះបង្គោល
ព្រំដែនជាមុនសិន។ លោកអាភីស៊ីត ត្រូវបានស្រង់សម្តីដោយប្រព័ន្ធព័ត៌មានតាមអ៊ិនធឺណិត MCOT ថា ៖ «ប្រទេសថៃ បន្តទទូចឲ្យប្រើកំណត់សម្គាល់ទីជម្រាលជាខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែន រវាងប្រទេសទាំង២។ ប្រជាជនថៃ មិនគួរព្រួយបារម្ភថា ប្រទេសខ្លួន នឹងបាត់បង់ទឹកដីមួយចំនួនទៅឲ្យទីក្រុងភ្នំពេញឡើយ»។
អ្វីដែលលោកអាភីស៊ីត វ៉េចាជីវ៉ា ចង់សំដៅគឺទាក់ទងនឹងដែនដីទំហំ ៤,៦ គឺឡូម៉ែត្រការ៉េនៅជាប់ប្រាសាទ
ព្រះវិហារ ដែលថៃតែងតែអះអាងថាជាដីរបស់ខ្លួន ដោយឈរលើផែនទីគូសជាឯកតោភាគី។ ប៉ុន្តែលោក
នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ធ្លាប់បាន ប្រកាសច្រានចោលជាច្រើនដងរួចមកហើយថា គ្មានទេដីទំហំ ៤,៦ គីឡូម៉ែត្រនោះ គឺមានតែទឹកដីកម្ពុជាតែប៉ុណ្ណោះ។ កម្ពុជាដែលមានមូលដ្ឋានគ្រឹះច្បាប់រឹមាំក្នុងការគ្រប់គ្រង
ប្រាសាទព្រះវិហារ និងតំបន់ជុំវិញនោះ។
ជាមួយគ្នានេះដែរ លោកឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី សុខ អាន រដ្ឋមន្ត្រីទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី គ្រោងនឹងដឹកនាំគណៈ
ប្រតិភូមួយក្រុមទៅប្រទេសប្រេស៊ីល នៅថ្ងៃពុធនេះ ដើម្បីចូលរួមកិច្ចប្រជុំប្រចាំឆ្នាំ របស់គណៈកម្មាធិការ
បេតិកភណ្ឌពិភពលោករបស់អង្គការយូណេស្កូ។ លោក ទិត សុធា អ្នកនាំពាក្យអង្គភាពព័ត៌មាន និង
ប្រតិកម្មរហ័សរបស់ទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី បានថ្លែងកាលពីថ្ងៃអង្គារថា លោកពុំច្បាស់ទេថា លោក សុខ អាន អាចចូលរួមសមាជគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាដែរឬក៏អត់។ លោក ទិត សុធា មានប្រសាសន៍ថា៖«ឯកឧត្តម
ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី សុខ អាន នឹងចាកចេញទៅប្រទេសប្រេស៊ីលនៅល្ងាចថ្ងៃពុធ។ តែនៅព្រឹកថ្ងៃពុធ លោកមានកម្មវិធីច្រើន ដើម្បីធ្វើជាអធិបតី ក្នុងពិធីខួបឆ្នាំទី ៦០ នៃថ្ងៃបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតរវាងប្រទេស
កម្ពុជា និងអាមេរិក»។
ផែនការគ្រប់គ្រងប្រាសាទព្រះវិហារ គឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ដើម្បីអនុវត្តឲ្យស្របទៅតាម
គោលការណ៍ នៃគណៈកម្មាធិការបេតិកភណ្ឌពិភពលោក ដែលក្នុងនោះតម្រូវឲ្យកម្ពុជា ត្រូវតែធ្វើការអភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍ ហើយកម្ពុជាបានបញ្ជូនផែនការគ្រប់គ្រង ទៅឲ្យគណៈកម្មាធិការនេះ តាំងពីឆ្នាំ ២០០៩ មកម្ល៉េះ និងបានបំពេញរាល់តម្រូវការរបស់គណៈកម្មាធិការរួចរាល់ហើយ។ លោកហង្ស សុត អគ្គនាយកអាជ្ញាធរ
ជាតិព្រះវិហារ បានថ្លែងថា អង្គការយូណេស្កូបានដាក់ចុះនូវចំណុចសំខាន់ៗចំនួន ១៣ ដើម្បីឲ្យអាជ្ញាធរធ្វើ
ការអភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍប្រាសាទព្រះវិហារ។ លោកហង្ស សុត បានថ្លែងថា៖«ចំណុចខ្លះ យើងបានធ្វើរួចរាល់ ហើយ ប៉ុន្តែចំណុចខ្លះទៀត មិនទាន់បានបំពេញចប់សព្វគ្រប់នៅឡើយទេ គឺខ្លះត្រូវការទាមទាររយៈពេល ពីពីរទៅបីឆ្នាំ។ ដូច្នេះយើង ត្រូវការពេលវេលា»៕
Saturday, July 17, 2010
ព័ត៌មានទាន់ហេតុការណ៍
អាមេរិកប្រគល់វត្ថុបុរាណ ៧ ដុំឲ្យកម្ពុជា
សហរដ្ឋអាមេរិកបានប្រគល់ត្រឡប់មកវិញដល់ប្រទេសកម្ពុជានូវវត្ថុបុរាណសម័យអង្គរចំនួន ៧ ដុំ ដែលជា
ផ្នែកមួយនៃការចូលរួមអបអរពិធីខួប ៦០ ឆ្នាំនៃទំនាក់ទំនងការទូតរវាងប្រទេសទាំងពីរ។ ពិធីប្រគល់ជាផ្លូវការ ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យ នៅសារមន្ទីរជាតិ ក្រោមអធិបតីភាពរបស់លោកឧបការីក្រសួងការបរទេស អាមេរិក William Burns និងលោកស្រី ម៉ែន សំអន ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីប្រចាំការនៃរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។
លោក William Burns បានថ្លែងថា វត្ថុបុរាណទាំងនេះត្រូវបានរកឃើញ និងចាប់បាននៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃ«ប្រតិបត្តិការបុរាណវត្ថុ» ដែលជាកម្មវិធីពិសេសមួយធ្វើឡើងដោយមន្ត្រីផ្នែកអន្តោប្រវេសន៍ និងគយរបស់ អាមេរិក ក្នុងការស៊ើបអង្កេតលើការជួញដូរវត្ថុបុរាណពីតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍មកកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក។
ទាក់ទងនឹងការប្រគល់វត្ថុបុរាណនេះដែរ លោកហ៊ឹម ឆែម រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងវប្បធម៌ បានថ្លែងថា រដ្ឋាភិបាល
កម្ពុជា រហូតមកទល់ពេលនេះ បានទទួលវត្ថុបុរាណចំនួន ២៧ ដុំរួចមកហើយពីប្រជាជន និង រដ្ឋាភិបាល
អាមេរិក ហើយវត្ថុបុរាណទាំងនោះ ឥឡូវនេះត្រូវបានរក្សាទុក និងដាក់បង្ហាញនៅសារមន្ទីរជាតិ។ លោក បានមានប្រសាសន៍ថា៖«ការវិលត្រឡប់មកវិញនូវវត្ថុបុរាណទាំងនេះ គឺដូចជាការវិលត្រឡប់នូវព្រលឹងរបស់ បុព្វបុរសខ្មែររបស់យើងចូលមកក្នុងខ្លួនប្រាណវិញដែរ បន្ទាប់ពីបានឃ្លាតចាកឆ្ងាយជាច្រើនទសវត្សរ៍មក។ នេះគឺជាការធ្វើឲ្យរាងកាយមានជីវិតរស់ឡើងវិញ»។
ក្នុងចំណោមវត្ថុបុរាណទាំងនោះរួមមានផ្តែរទ្វារ ព្រះសិរទេវរូបភេទប្រុស ដងខ្លួនទេវភេទប្រុស បំណែកក្បាច់ កញ្ចាំងជាដើម ដែលវត្ថុបុរាណទាំងនេះត្រូវបានគេ ស្គាល់ថាស្ថិតនៅក្នុងសម័យកាលអង្គរ ចន្លោះពីសតវត្សរ៍ ទី១០ ដល់ ១២៕
Saturday, July 10, 2010
អតីតប្រធានគុកទួលស្លែងស្នើដកមេធាវីបរទេស François Roux ចេញ
ប្រធានអង្គភាពគាំពារការពាក្តីសាលាក្តីខ្មែរក្រហមបានថ្លែងឲ្យដឹងនៅថ្ងៃនេះថា អតីតប្រធានគុកទួល ស្លែង កាំង ហ្គេកអ៊ាវ ហៅឌុច បានស្នើសុំដកសហមេធាវីបរទេសរបស់លោកចេញពីក្រុមការងារការពារក្តី។ សំណើដកលោក Fracois Roux សហមេធាវីបរទេសនេះ ត្រូវបានឌុចបញ្ជូនទៅកាន់អង្គភាពគាំពារការពាក្តី កាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែមិថុនា កន្លងទៅ។
លោក Richard Rogers ប្រធានអង្គភាពគាំពារការពារក្តី បានថ្លែងនៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាននៅ ថ្ងៃសុក្រថា បន្ទាប់ពីបានពិនិត្យលើនីតិវិធីច្បាប់ និងវិធានផ្ទៃក្នុងរួចមក អង្គភាពគាំពារការពារក្តីបានយល់ព្រម
លើសំណើរបស់លោកកាំង ហ្គេកអ៊ាវ សុំដកសហមេធាវីបរទេសរបស់គាត់ លោក Roux។
ជាមួយនឹងសេចក្តីសម្រេចនេះ អង្គភាពគាំពារការពារក្តីបានកត់សម្គាល់ថា ពុំមានមូលហេតុអ្វីដែល
ត្រូវសង្ស័យថាការបាត់បង់ទំនុកចិត្តរបស់លោក កាំង ហ្គេកអ៊ាវ គឺមិនពិតនោះទេ ហើយពុំមានមូលហេតុអ្វី ដែលត្រូវសង្ស័យថា សំណើសុំដកមេធាវីការពារក្តីមានចេតនារារាំងដល់ដំណើរការនីតិវិធីដែរ។ លោក Richard Rogers បានបន្តទៀតថា៖«ការដកលោក Francois Roux នៅដំណាក់កាលនេះនឹងមិនបង្កឲ្យមានការពន្យារដំណើរការនីតិវិធីដោយមិនត្រឹមត្រូវដែរ។ ការបាត់បង់ទំនុកចិត្តបង្កើតឲ្យមានករណីពិសេស»។
ប្រធានអង្គភាពគាំពារការពារក្តីបានបន្ថែមថា៖«សេចក្តីសម្រេចនេះមិនមែនជាការគាំទ្រដល់មូល
ហេតុនៃការបាត់បង់ទំនុកចិត្តដែលត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងសំណើរបស់លោកកាំង ហ្គេកអ៊ាវនោះទេ។ នៅក្នុងកាលៈទេសៈនេះ វាមិនចាំបាច់ទទួលយក ឬបដិសេធមូលហេតុទាំងអស់ខាងលើនេះ»។ លោកបន្តថា អង្គភាពគាំពារការពារក្តីសូមឲ្យអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងយល់ព្រមលើការដកលោក Roux ជាសហមេធាវី បរទេសរបស់លោកកាំង ហ្គេកអ៊ាវ។
ជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានឃើញការស្នើសុំដកលោក Roux ជាសហមេធាវីបរទេសរបស់លោកកាំង ហ្គេកអ៊ាវ ហើយ។ សហមេធាវីជាតិរបស់គាត់ លោក ការ សាវុត្ថ នឹងបន្តការពារលោក កាំង ហ្គេកអ៊ាវទៅទៀត។ អង្គភាពគាំពារការពារក្តីនឹងមិនពិចារណាលើការចាត់តាំងសហមេធាវីទី២ ដើម្បីជំនួសលោក Roux ទេ រហូតទាល់តែក្រោយការចេញសាលក្រម។ សាលាក្រមលើរឿងឧក្រិដ្ឋកម្មនៅគុកទួលស្លែងដឹកនាំដោយឌុច ដែលគ្រោងនឹងប្រកាសឡើងនៅថ្ងៃទី ២៦ ខែកក្កដា ខាងមុខនេះ៕
Tuesday, July 6, 2010
កម្ពុជាប្រារព្ធខួបពីរឆ្នាំនៃការចុះឈ្នោះប្រាសាទព្រះវិហារក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភពលោក
មនុស្សប្រមាណជាង ៥០០ នាក់មានកងទ័ព ប្រជាពលរដ្ឋ និងអាជ្ញាធរ និងមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលបានប្រារព្ធពិធីរម្លឹកខួប
ពីរឆ្នាំនៃការចុះឈ្មោះប្រាសាទព្រះវិហារ ក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភពលោក នៅថ្ងៃនេះ នៅប្រាសាទព្រះវិហារ។ តាម
ប្រភពព័ត៌មានពីខេត្តព្រះវិហារ មានការប្រារព្ធពីធីពីរកន្លែង ទី១ នៅលើប្រាសាទព្រះវិហារដែលអាជ្ញាធរ និងមន្ត្រីរដ្ឋា ភិបាលបានលើកឡើងពីភាពជោគជ័យនៃការដាក់ប្រាសាទព្រះវិហារជាបេកិតកភណ្ឌពិភពលោក និងបានលើកឡើង ពីផែនការអភិវឌ្ឍន៍ផ្សេងៗដែលសម្រេចបាននៅក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំក្រោយពីការចុះបញ្ជី។ ទី២ សន្និសីទកាសែតមួយ ត្រូវបានរៀបចំឡើងនៅក្នុងវត្តកែវសិក្ខាគិរីស្វារៈ ដែលទីនោះមានវត្តមានទាហានថៃផងដែរ។
ចំពោះស្ថានការណ៍នៅតាមបណ្តោយព្រំដែន ជាពិសេសតំបន់ប្រាសាទព្រះវិហារ ត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា មានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ជាធម្មតា មិនមានការប្រឈមមុខដាក់គ្នាអ្វីឡើយ។ កងទ័ពខ្មែរ និងកងទ័ពថៃ ដែលឈរនៅខ្សែ
ត្រៀមជួរមុខបានប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាជាធម្មតា។ ប៉ុន្តែទោះបីយ៉ាងណាមានលេចឮព័ត៌មានថា ខណៈពេលដែលកម្ពុជាកំពុងប្រារព្ធពិធីអបអរខួបពីរឆ្នាំនៃការចុះឈ្មោះប្រាសាទព្រះវិហារជាបេតិកភណ្ឌពិភពលោក មានក្រុមជ្រុលនិយមថៃ
មួយក្រុមបាននាំគ្នាធ្វើការតវ៉ានៅក្បែរតំបន់ព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ។ មិនទាន់មានព័ត៌មានពិស្តារណាមួយទាក់ ទងនឹងការតវ៉ានេះនៅឡើយទេ។
ប្រទេសកម្ពុជា សម្រេចបានជោគជ័យក្នុងការចុះប្រាសាទព្រះវិហារចូលក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភពលោកកាលពី ថ្ងៃទី ៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០០៨ កន្លងទៅនៅប្រទេសកាណាដា បើទោះបីជាមានការប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងក្លាពីសំណាក់ ក្រុមជ្រុលនិយមថៃមួយចំនួនក៏ដោយ។ ប្រទេសថៃ ដោយបានរំលោភលើកិច្ចព្រមព្រៀង និងសន្ធិសញ្ញាអន្តរជាតិនានា បានលើកទ័ពមកឈ្លានពានទឹកដីកម្ពុជានៅតំបន់ប្រាសាទព្រះវិហារនៅថ្ងៃទី ១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០០៨ គឺមួយសបា្តហ៍ ក្រោយពីការដាក់ប្រាសាទព្រះចូលជាបេតិកភណ្ឌពិភពលោក។ ភាពតានតឹងផ្នែកយោធារវាងប្រទេសទាំងពីរបានចាប់ ផ្តើមឡើង និងបង្កឲ្យមានការប៉ះទង្គិចផ្លូវអាវុធដាក់គ្នាទៅវិញទៅមក និងបណ្តាលឲ្យមានការស្លាប់ទាហានទាំងសងខាង។
ទំនាក់ទំនងការទូតរវាងកម្ពុជា និងថៃក៏កាន់តែធ្លាក់បន្ថែមទៀតនៅពេលដែលប្រទេសថៃបានដកឯកអគ្គរាជទូតរបស់ ខ្លួនចេញពីប្រទេសកម្ពុជា ដើម្បីបង្ហាញពីការមិនពេញចិត្តចំពោះប្រទេសកម្ពុជា ដែលបានតែងតាំងអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រី ថាក់ស៊ីន ស៊ីណាវាត្រា ជាទីប្រឹក្សាសេដ្ឋកិច្ចរបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន កាលពីខែតុលា។ ជាការឆ្លើយតប កម្ពុជាក៏បានដកឯកអគ្គរាជទូតរបស់ខ្លួនវិញ។ បច្ចុប្បន្ននេះទំនាក់ទំនងរវាងកម្ពុជា និងថៃ មានកម្រិតត្រឹម តែថ្នាក់ភារធារីតែប៉ុណ្ណោះ៕
Monday, July 5, 2010
59 journalists killed this year: media rights group
Fifty-nine journalists have been killed because of their work in the first six months of this year, up from 53 for the same period last year, the Press Emblem Campaign said Monday.
The highest toll was in
The other most dangerous countries for the media were
PEC secretary general Blaise Lempen said in the statement that journalists "are extremely exposed in countries which witness internal problems".
Lempen said "governments and the international community must act in firmness to stop those killings and bring the perpetrators of those crimes to justice".
Three journalists were killed in
One journalist was killed in
Lempen said the reasons for the killings varied from the organised crime in
The organisation, which campaigns for better protection for journalists in conflict zones, also noted that two French TV journalists had been captured for more than six months in
It "deplores the dangers to which journalists are subjected to because of their work, which includes hostage taking," the statement said.
Last year a record 122 journalists were killed because of their profession and 91 in 2008, said the group, which keeps a tally of the deaths on its www.pressemblem.ch website.
apo/br/pst
Sunday, July 4, 2010
កម្ពុជាប្រគល់ជនជាតិថៃជាប់សង្ស័យក្នុងអំពើភេរវកម្មពីរនាក់ឲ្យអាជ្ញាធរថៃ
ជនជាតិថៃ ២ នាក់ ដែលត្រូវបានអាជ្ញាធរខ្មែរចាប់បាន កាលពីថ្ងៃសៅរ៍ ជាប់ចោទថា មានការពាក់ព័ន្ធនឹងការរៀបចំគម្រោងវាយប្រហារគ្រាប់បែកនៅទីក្រុងបាងកកកាលពីខែមុន ត្រូវបានប្រគល់ឲ្យមន្ត្រីថៃ នៅថ្ងៃចន្ទនេះ។ ពីធីប្រគល់ដែលបានធ្វើឡើងនៅវេលា ម៉ោងជិត ១០ ព្រឹក នៅព្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិភ្នំពេញក្រោមអធិបតីភាពរបស់លោកឡុង វីសាឡូ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងការបរទេស កម្ពុជា និងភារធាវីស្តីទីស្ថានទូតថៃប្រចាំកម្ពុជា។
លោកឡុង វីសាឡូ បានគូសបញ្ជាក់ពីឆន្ទៈរបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម និងធ្វើកិច្ចប្រតិបត្តិការ ជាមួយនឹងប្រទេសនានា។ រីឯមន្ត្រីស្ថានទូតថៃ ដែលបានទទួលជនសង្ស័យទាំងពីរនោះ ក៏បានថ្លែងអំណរគុណចំពោះរដ្ឋាភិបាល កម្ពុជាដែលបានសហការចាប់ជនសង្ស័យទាំងពីរនាក់នេះ។
យោងតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានមួយចេញផ្សាយដោយក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបតិ្តការអន្តរជាតិ ដែលភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ទទួលបានកាលពីថ្ងៃអាទិត្យម្សិលមិញ នគរបាលក្នុងខេត្តសៀមរាប បានចាប់ខ្លួនជនសង្ស័យឈ្មោះ ប៊ូន ភ្លុត កុបឆៃ កើតថ្ងៃទី១៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៩៦៧ និងម្នាក់ទៀត ភេទស្រី ឈ្មោះ ប៊ូនសុំ វ៉ារីសារីយ៉ា កើតថ្ងៃទី ៣០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៦៧ នៅល្ងាចថ្ងៃសៅរ៍ បន្ទាប់ពីបានប្រព្រឹត្តអំពើភេវរកម្ម ដោយគប់គ្រាប់បែក នៅថ្ងៃទី២២ ខែមិថុនា នៅទីក្រុងបាងកក។
នៅពេលជួបសម្ភាសនៅព្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិភ្នំពេញកាលពីព្រឹកមិញ ជនសង្ស័យឈ្មោះ ប៊ូន ភ្លុត កុបឆៃ បានថ្លែងច្រានចោលការចោទប្រកាន់របស់រដ្ឋាភិបាលថៃ ថាខ្លួនមានការជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងគម្រោងការបោកគ្រាប់បែក។ ជនសង្ស័យរូបនេះ បានថ្លែងថា ខ្លួននឹងត្រូវគេសម្លាប់ ពេលដែលត្រូវគេចាប់បញ្ជូនទៅប្រទេសថៃវិញ។ ប៉ុន្តែជនសង្ស័យរូបនេះមិនបានបញ្ជាក់ថា នរណានឹងសម្លាប់ខ្លួននោះទេ។
Saturday, July 3, 2010
កម្ពុជាចាប់ភេរវករថៃបើកគ្រាប់បែកពីរនាក់ គ្រោងប្រគល់ឲ្យស្ថានទូតថៃនៅថ្ងៃចន្ទ
ក្រសួងការបរទេសកម្ពុជាបានប្រកាសឲ្យដឹងនៅយប់ថ្ងៃសៅរ៍ថា អាជ្ញាធរកម្ពុជានៅក្នុងខេត្តសៀមរាប បានចាប់ជនជាតិថៃពីរនាក់កាលពីម៉ោង ៥ ល្ងាចថ្ងៃសៅរ៍នេះ។ យោងតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាន ជនជាតិថៃ ទាំងពីរនាក់នោះមានឈ្មោះប៊ូនភ្លូត កុបឆៃ កើតថ្ងៃទី១៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៩៦៧ និងម្នាក់ទៀត ភេទស្រី ឈ្មោះ ប្លូនសុំ វ៉ារីសារីយ៉ា កើតថ្ងៃទី៣០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៦៧ ដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើភេរវកម្ម ដោយគប់គ្រាប់បែក នៅទី
ក្រុងបាងកក កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១០។
ក្រសួងការបរទេសបានបន្តថា ទោះបីជាមិនមានការស្នើសុំពីរដ្ឋាភិបាលថៃក៏ដោយ ក៏រាជរដ្ឋាភិបាល កម្ពុជា បានសម្រេចចាប់ និងបញ្ជូនភេរវជនទាំងពីរនាក់នេះទៅប្រទេសថៃវិញ ដែលបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា រាជរដ្ឋា ផិបាលកម្ពុជា ជានិច្ចកាលអនុវត្តនយោបាយប្រឆាំងភេរវកម្ម ទោះជាបានប្រព្រឹត្តទីនៅទីណាក៏ដោយ ហើយ
តែងតែធ្វើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជានិច្ចកាលជាមួយប្រទេសនានាលើពិភពលោក ប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម ដែលជាអំពើឧក្រិដ្ឋកម្ម ពុំអាចលើកលែងទោសបាន។
ក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិកម្ពុជា នឹងប្រគល់ជនប្រព្រឹត្តភេរវកម្មទាំងពីរនាក់
នេះទៅស្ថានទូតថៃនៅភ្នំពេញ នៅថ្ងៃចន្ទ ទី ៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១០ វេលាម៉ោង ១០ ព្រឹក៕
Breaking News
Cambodian foreign Minisry informs that 2 Thai, suspect of Grenade attack in Bangkok, were arrested by Siem Reap authorities at 5pm today. Even no request from Thai governement, Minstry will deliver them to Thai officials on monday, 5 July at Thai Embassy. It represent the volonteer of Cambodian government to combat against terrorism every where and coporate with all countries
រ៉ុង ឈុនចង់ទៅពិនិត្យមើលព្រំដែនសាជាថ្មី
ដោយ មាស សុខជា (ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍)
លោក រ៉ុង ឈុន ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្ពុជាបានថ្លែងប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍កាលពីថ្ងៃពុធថា លោកនឹងដឹកនាំមនុស្សមួយក្រុមរបស់លោកទៅពិនិត្យមើលបង្គោលតម្រុយព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាមនៅដើមខែនេះក្នុងស្រុកលើកដែក និងកោះធំ ដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ថា បានដាំរំលោភចូលបូរណភាពទឹកដីប្រទេសកម្ពុជា។
លោកបានថ្លែងថា ការដាំបង្គោលតម្រុយព្រំដែនក្នុងភូមិប៉ាក់ណាម ឃុំព្រែកជ្រៃ ស្រុកកោះធំដែលត្រូវបានដាំចូលមកក្នុងទឹកដីប្រទេសកម្ពុជា ដោយបានលើកឡើងថា ការចោទប្រកាន់បែបនេះ គឺយោងតាមប្រជាពលរដ្ឋដែលបានរាយការណ៍ប្រាប់លោកប៉ុណ្ណោះ។ លោក រ៉ុង ឈុន មានប្រសាសន៍ថា ៖ «យោងតាមប្រវត្តិដីក្នុងភូមិប៉ាក់ណាំ ដីទាំងនោះត្រូវបានជួលឲ្យដាំស្រូវដោយប្រជាជនវៀតណាម តែនៅពេលការងារដាំបង្គោលព្រំដែនបានចាប់ផ្តើម ប្រទេសវៀតណាមបានដាំបង្គោលនោះយ៉ាងលឿន»។
លោកមានប្រសាសន៍បន្តថា៖«ប្រជាពលរដ្ឋអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យទៅពិនិត្យមើល[បង្គោលតម្រុយព្រំដែន]ដោយខ្លួនឯង»។ លោកបន្ថែមថា គោលបំណងនៃការចុះទៅពិនិត្យមើលនេះគឺដើម្បីស្វែងរកការពិតអំពីការដាំបង្គោលទាំងនោះថាតើបង្គោលតម្រុយទាំងនោះត្រូវបានដាំត្រឹមត្រូវ ឬមិនត្រឹមត្រូវ។ លោកថ្លែងថា៖«បើពិនិត្យទៅឃើញថាវាមិនត្រឹមត្រូវ យើងនឹងលើកបញ្ហានេះទៅកាន់រដ្ឋាភិបាលភ្លាម»។ យ៉ាងណាមិញ លោក រ៉ុង ឈុន មិនបានបញ្ជាក់ច្បាស់អំពីបង្គោលតម្រុយណាមួយដែលលោកចង់ទៅពិនិត្យឡើយ ដោយបានលើកឡើងថា លោកមិនចង់ឲ្យអាជ្ញាធររំខានក្រុមការងាររបស់លោកឡើយ។
លោកទេសរដ្ឋមន្ត្រី វ៉ា គឹមហុង ដែលទទួលបន្ទុកការងារបោះបង្គោលព្រំដែនបដិសេធមិនបំភ្លឺ នៅពេលលោក រ៉ុង ឈុន ពុំបានបញ្ជាក់អំពីបង្គោលតម្រុយណាមួយច្បាស់លាស់ ដោយលោកបានថ្លែងថា បើសិនជាលោក រ៉ុង ឈុន ចង់ទៅពិនិត្យមើលព្រំដែន វាស្រេចតែទៅលើលោកទេ តែថា លោក រ៉ុង ឈុន គួរប្រកាសជាសាធារណៈអំពីបង្គោលណាមួយ និងលេខបង្គោលដែលលោកមានបំណងទៅពិនិត្យនោះ៕
បច្ចុប្បន្នភាពកម្ពុជា
សុខភាពនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងមន្ត្រីកម្ពុជា ៥ រូបទៀតបានប្រសើរឡើង ប៉ុន្តែនៅបន្តស្ថិតក្រោមការតាមដាន
ដោយ ជាង សុខា (ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍)
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងមន្ត្រីក្នុងគណៈរដ្ឋមន្ត្រីរបស់លោកមួយចំនួនកំពុងស្ថិតនៅក្រោមការតាមដានត្រួតពិនិត្យ និងវិភាគបន្តទៀត បន្ទាប់ពីបានឆ្លងនូវជំអឺគ្រុនផ្តាសាយថ្មី A(H1N1) កាលពីសប្តាហ៍មុន។ នេះបើយោងតាមលោក ខៀវ កាញារីទ្ធ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងព័ត៌មាន និងជាអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាដែលបានថ្លែងឲ្យភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ដឹងកាលពីថ្ងៃពុធម្សិលមិញ។
លោក ខៀវ កាញារីទ្ធ មានប្រសាសន៍ថា៖«លោកវេជ្ជបណ្ឌិតកំពុងបន្តតាមដានជម្ងឺរបស់គាត់[លោក ហ៊ុន សែន] និងមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលដទៃទៀត»។ លោកមិនបានធ្វើអត្ថាធិប្បាយឲ្យស៊ីជម្រៅលើដំណើរការព្យាបាលនេះទេ។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងរដ្ឋមន្ត្រីក្នុងគណៈរដ្ឋមន្ត្រីរបស់លោកមួយចំនួនដែលរួមមានលោកឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី យឹម ឆៃលី លោកទេសរដ្ឋមន្ត្រី ឆាយ ថន និង តាវ សេងហួរ និងមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនទៀត គឺលោក គឹម អិត និងលោក អ៊ិត មិត ត្រូវបានរកឃើញថា មានផ្ទុកមេរោគជំងឺផ្តាយសាយថ្មី A(H1N1) ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថា ជាជំងឺគ្រុនផ្តាសាយជ្រូក ក្រោយពេលកិច្ចប្រជុំគណៈរដ្ឋមន្ត្រីប្រចាំសប្តាហ៍កាលពីថ្ងៃសុក្រសប្តាហ៍មុននៅទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី។
យោងតាមសេចក្តីជូនដំណឹងដែលចេញដោយក្រសួងសុខាភិបាលកាលពីយប់ថ្ងៃអង្គារ បានឲ្យដឹងថា ស្ថានភាពសុខភាពរបស់ ប្រមុខរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា លោក ហ៊ុន សែន បានវិលមករកលក្ខណៈប្រសើរឡើងវិញហើយ បន្ទាប់ពីទទួលបាននួវការថែទាំព្យាបាលអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃមក។
មេរោគនេះបណ្តាលឲ្យលោក ហ៊ុន សែន ខកខានមិនបានចូលរួមពិធីខួបឆ្នាំទី ៥៩ ថ្ងៃបង្កើតគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាកាលពីថ្ងៃចន្ទ ហើយកម្មវិធីមួយចំនួនទៀតរបស់លោកក៏ត្រូវបានលុបចោលផងដែរ។ នេះបើយោងតាមសេចក្តីប្រកាសនោះ។
លោក ស៊្រី ថាមរុង្គ ទីប្រឹក្សាផ្ទាល់លោក ហ៊ុន សែន បានថ្លែងប្រាប់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុកមួយកាលពីថ្ងៃព្រឹកថ្ងៃពុធថា ស្ថានភាពសុខភាពលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានវិលត្រឡប់មករកប្រក្រតីភាពវិញហើយ តែលោកពុំទាន់អាចចាប់ផ្តើមការងាររបស់គាត់នៅឡើយទេ។ លោក ស្រ៊ី ថាមរុង្គ មានប្រសាសន៍ថា៖«សម្តេច[លោក ហ៊ុន សែន]ស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះ និងមិនធ្វើដំណើរទៅណាឡើយ»។
ទាក់ទាក់នឹងការឆ្លងជំងឺផ្តាសាយប្រភេទថ្មីនេះដែរ លោកទិត សុធា អ្នកនាំពាក្យអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័សរបស់ទីស្តីការ
គណៈរដ្ឋមន្ត្រី បានថ្លែងថា ចាប់ពីមានការផ្ទុះជំងឺផ្តាសាយជ្រូកនេះមក អគារទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីត្រូវបានបាញ់សម្អាត ហើយមន្ត្រី មួយចំនួនរួមទាំងសន្តិសុខផងដែរ ត្រូវបានធ្វើតេស្ត និងចាក់ថ្នាំការពារ។
គួររម្លឹកផងដែរថា ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាយ៉ាងតិច ៦ នាក់បានបាត់បង់ជីវិតដោយសារតែជម្ងឺផ្តាសាយ A(H1N1) ហើយមនុស្ស ៥៩១ នាក់ផ្សេងទៀតនៅទូទាំងប្រទេសបានឆ្លងមេរោគជម្ងឺនេះ ចាប់តាំងពីវាត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងប្រទេសនេះកាលពីខែមិថុនាឆ្នាំកន្លងទៅ។
លោក ម៉ម ប៊ុនហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល និងលោក ហេង តៃគ្រី រដ្ឋលេខាធិការដែលបានផ្តល់ការថែទាំលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានបដិសេធមិនធ្វើការបំភ្លឺជុំវិញបញ្ហានេះទេ៕
កម្ពុជាទាត់ចោលការចោទប្រកាន់របស់ថៃ
ដោយ ជាង សុខា (ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍)
កម្ពុជាបានច្រានចោលការរាយការណ៍របស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយថៃ ដែលលើកឡើងកាលពីថ្ងៃពុធថា សាច់ញាតិរបស់អតីតនាយករដ្ឋមន្រ្តីថៃ ថាក់ស៊ីន ស៊ីណាវ៉ាត្រា ដែលកំពុងភៀសខ្លួននោះ បានចូលមកក្នុងទឹកដីប្រទេសកម្ពុជា។
¬លោក ខៀវ កាញារីទ្ធ អ្នកនាំពាក្យរបស់រដ្ឋាភិបាល និងជារដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងព័ត៌មាន បានថ្លែងថា គ្មានសាច់ញាតិរបស់លោក ថាក់ស៊ីន ណាម្នាក់មានវត្តមានក្នុងប្រទេសកម្ពុជាទេ។ លោក ខៀវ កាញារីទ្ធ បានបញ្ជាក់ថា៖ «ពួកគេមិននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាទេ»។
កាលពីថ្ងៃពុធ កាសែត The Nation ដែលជាប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរបស់ថៃ បានស្រង់សម្តីរបស់មន្រ្តីម្នាក់មកពីនាយកដ្ឋានស៊ើបអង្កេតពិសេស ដែលថ្លែងថា សាច់ញាតិចំនួន ៨ នាក់របស់លោក ថាក់ស៊ីន បានចូលមកក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដោយឆ្លងកាត់ច្រករបៀង ហើយបាននាំយកប្រាក់ជាច្រើនមកជាមួយខ្លួនផងដែរ។
លោក ទិត សុធា អ្នកនាំពាក្យរបស់អង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័សនៃទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្រ្តី បានថ្លែងថា រូបលោកមិនបានដឹងថាតើពួកគេនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាឬអត់នោះទេ។ ប៉ុន្តែ លោកបានបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើពួកគេមានទិដ្ឋាការស្របច្បាប់ ពួកគេមានសិទិ្ធចូលមកប្រទេសកម្ពុជា។ ទន្ទឹមនឹងនេះ លោកបានព្រមានថា ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជានឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យជនបរទេសណាម្នាក់ដែលនាំយកមធ្យោបាយណាមួយ និងប្រើប្រទេសកម្ពុជាជាកន្លែងដើម្បីបង្កើតចលនាសម្រាប់វាយប្រហារលើប្រទេសដទៃទៀត។
លោក ទិត សុធា បានឲ្យដឹងថា ៖ «យើងមានអាជ្ញាធរនៅតាមបណ្តោយព្រំដែន ប្រសិនបើពួកគេចូលមក នឹងមានការត្រួតពិនិត្យពួកគេ»។
លោក ថាក់ ស៊ីន ដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញពីតំណែងនាយករដ្ឋមន្រ្តីក្នុងឆ្នាំ ២០០៦ និងបានកាត់ឲ្យជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល ២ ឆ្នាំ ពីបទអំពើពុករលួយនោះ ត្រូវបានតែងតាំងជាទីប្រឹក្សាសេដ្ឋកិច្ចរបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្នុងខែតុលា ឆ្នាំមុន ហើយបានធ្វើទស្សនៈកិច្ចជាច្រើនដងមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជា ដើម្បីបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន។ ចំណងការទូតរវាងប្រទេសទាំងពីរបានធ្លាក់ចុះ ចាប់តាំងពីប្រទេសកម្ពុជាបានបដិសេធមិនព្រមធ្វើ់បត្យាប័នលើលោក ថាក់ស៊ីន ហើយឯកអគ្គរាជទូតនៃប្រទេសទាំងពីរត្រូវបានដកទៅកាន់ប្រទេសដើមរៀងៗខ្លូនវិញ៕
បច្ចុប្បន្នភាពកម្ពុជា
មជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានដើមអម្ពិលផ្អាកការផ្សាយរបស់ខ្លួន
ដោយ ជាង សុខា (ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍)
អគ្គនាយកមជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានដើមអម្ពិល បានប្រកាសភ្លាមៗកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ថា លោកបានផ្អាកប្រតិបត្តិការកាសែត ស្ថានីយវិទ្យុ និងទស្សនាវដ្ដីដ៏ល្បីឈ្មោះរបស់លោក ដោយអះអាងថា បណ្តាលមកពីបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ។
លោកសយ សុភាព អ្នកសារព័ត៌មានដ៏ល្បីល្បាញនៅកម្ពុជា និងជាអគ្គនាយកមជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានដើមអំពិល បានគូសបញ្ជាក់ថា ប្រតិបត្តិការផលិតផលប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយទាំងបីប្រភេទ រួមមានកាសែតដើមអម្ពិល វិទ្យុ FM ៩៣.៧៥ និងទស្សនាវដ្ដីមរក៌ត បានផ្អាកដំណើរការចាប់ពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍តទៅ និងមិនមានគម្រោងបើកឡើងវិញក្នុងពេលឆាប់ៗនេះទេ។
លោកសយ សុភាព បានបដិសេធមិនផ្តល់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការបិទប្រតិបត្តិការប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរបស់លោក ដោយថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំបានជូនដំណឹងទៅលោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងព័ត៌មានអំពីការផ្អាកដំណើរការកាសែត ស្ថានីយវិទ្យុ និងទស្សនាវដ្ដី ដោយសារបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ»។ លោកសយ សុភាព បានថ្លែងថា គេហទំព័រព័ត៌មានរបស់លោក នឹងបន្តធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពព័ត៌មានថ្មីៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ គេហទំព័រដើមអម្ពិល បានចេញផ្សាយសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាន ជូនដំណឹងដល់ប្រិយមិត្តអ្នកអានអំពីការបិទប្រតិបត្តិការប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយទាំងបីរបស់មជ្ឈមណ្ឌលដើមអំពិល។
លោក សយ សុភា ប្អូនប្រុសរបស់លោក សយ សុភាព និងជានិពន្ធនាយកទស្សនាវដ្តីមរក៌ត បានថ្លែងថា ការបិទប្រតិបត្តិការប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយទាំងនេះ គឺដោយសារបញ្ហា មិនឯកភាពគ្នាផ្នែកថវិកា សម្រាប់ដំណើរការប្រតិបត្តិការ រវាងលោកសយ សុភាព និងអ្នកស្រី សៀង ចាន់ហេង ប្រធានក្រុមហ៊ុនហេងអភិវឌ្ឍន៍ និងជាអ្នកផ្តល់ហរិញ្ញវត្ថុដល់មជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានដើមអម្ពិល។
លោកសយ សុភា បានអះអាងថា លោកសយ សុភាព បានសម្រេចបិទប្រតិបត្តិការកាសែត ស្ថានីយវិទ្យុ និងទស្សនាវដ្ដី បន្ទាប់ពីលោកត្រូវបានស្នើឲ្យកាត់បន្ថយការចំណាយសុរបប្រតិបត្តិការចំនួនពាក់កណ្តាល។ លោកសយ សុភា បានថ្លែងថា៖ «ពួកគេមិនចង់ឃើញមជ្ឈមណ្ឌលនេះបន្តខាតបង់ប្រាក់ ដូច្នេះពួកគេបានស្នើឲ្យខ្ញុំកាត់បន្ថយប្រាក់ចំណាយ និងបន្ថយចំនួនបុគ្គលិក ប៉ុន្តែយងើមិនអាចធ្វើដូច្នេះបានទេ»។
លោកបានអះអាងថា លោកសយ សុភាព បានសម្រេចមិនកាត់បន្ថយចំនួនបុគ្គលិកមកត្រឹម ១១០នាក់ ដែលបម្រើការនៅមជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានដើមអម្ពិល ដោយបន្តប្រតិបត្តិការដោយសប្បាយចិត្ត។ ដូច្នេះលោកបានសម្រេចបិទប្រតិបត្តិការទាំងអស់។
នៅពេលភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ទាក់ទងទៅអ្នកស្រី សៀង ចាន់ហេង អ្នកស្រីបានថ្លែងថា អ្នកស្រីមិនបានដឹងអំពីការបិទប្រតិបត្តិការមជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មាននេះទេ។ អ្នកស្រីទទួលស្គាល់ថា មជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មាននេះបានខាតបង់ប្រាក់រាប់ម៉ឺនដុល្លារជារៀងរាល់ខែ ជាផ្នែកមួយនៃការវិនិយោគជាមួយមជ្ឈមណ្ឌលដើមអម្ពិល ប៉ុន្តែអ្នកស្រីបានថ្លែងថា អ្នកស្រីមិនដែលស្នើឲ្យបិទប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មនោះទេ។
អ្នកស្រី សៀង ចាន់ហេង បានថ្លែងថា៖ «វាមិនមែនជាបញ្ហាលុយកាក់នោះទេ។ យើងមានលុយគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ប្រតិបត្តិការ ។ យើងខាតពី ១ម៉ឺនដុល្លារ ទៅ ៤ម៉ឺនដុល្លារ ក្នុងមួយខែ ប៉ុន្តែគ្មានបញ្ហាទេ»។ អ្នកស្រីបានថ្លែងថា៖ «បញ្ហាគឺលោកសយ សុភាព ធ្វើអ្វីតាមតែចិត្តខ្លួន មិនបានជូនដំណឹងដល់យើង ដែលជាអ្នកឧត្ថម្ភហរិញ្ញវត្ថុ»។
លោក ប៊ុត បូវុឌ្ឍ អគ្គនាយកព័ត៌មាន និងផ្សព្វផ្សាយ នៅក្រសួងព័ត៌មាន បានថ្លែងថា លោកបានទទួលលិខិតមួយច្បាប់ពីលោកសយ សុភាព ដោយជូនដំណឹងដល់ក្រសួងអំពីការការបិទប្រតិបត្តិការមជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានដើមអម្ពិល។ លោកបានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំគិតថាមជ្ឈ
មណ្ឌលព័ត៌មានដើមអម្ពិលទទួលបានប្រជាប្រិយភាពពីអ្នកអាន ដោយសារតែមជ្ឈមណ្ឌលនេះបានផ្តល់ព័ត៌មានល្អៗ និងឆាប់រហ័ស។ បញ្ហាចម្បងនៃការបិទប្រតិបត្តិការនេះគឺដោយសារបញ្ហាខ្វះខាតហិរញ្ញវត្ថុ»។
សារព័ត៌មានដើមអម្ពិល បានចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តិការ នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៦។ ទស្សនាវដ្តីមរក៌ត បានចាប់ផ្តើមក្នុងខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០០៩ និងស្ថានីយវិទ្យុចាប់ផ្តើមក្នុងខែធ្នូ ក្នុងឆ្នាំដដែល៕